Hedendaags gebruik
De meest gebruikte schrijfwijze van de familienaam is op dit moment: Van Lynden. Er worden geen puntjes op de griekse y gezet. Daarbij wordt de naam uitgesproken als ‘Van Linden’. Alleen de nazaten van de tak Oldenaller schrijven de naam met een lange ‘ij’ met puntjes en spreken hun naam ook uit als ‘Van Lijnden tot Oldenaller’.
Schrijfwijze in het verleden
Kijken we naar het verleden dan zien we meerdere varianten. In de oudste aktes (preuves weergegeven in het familieboek ‘Annales de la maison de Lynden’ ) wordt de naam Van Linden vermeld. In 1199 doet de schrijfwijze Van Lienden zijn intrede. In een akte van 1446 wordt voor het eerst Van Lynden geschreven. In een akte van Keizer Frederik van 1474 treffen we zowel de schrijfwijze Van Linden, Van Lienden als Van Lynden aan.
De schrijfwijze Van Lijnden moet van een latere datum zijn en heeft wellicht te maken met het feit dat de lange ‘ij’ van oorsprong een dubbele ‘i’ is, een lange ‘i’, die tegenwoordig als ‘ie’ geschreven wordt. In Gelderland wordt de lange ‘ij’ ook veelal als ‘ie’ uitgesproken. Zo is een verbintenis te leggen met de gemeente Lienden, waar het stamslot van de familie lag. Op veel grafzerken in Hemmen treffen we ook diverse keren de naam Van Lijnden aan. Aldaar is ook het Lijndensch Fonds voor Kerk en Zending opgericht. De buurtschap Lijnden in de over-betuwse gemeente Elst wordt ook met ‘ij’ gespeld.
Uitspraak
Omdat de oudste schrijfwijze Van Linden is, spreken de meeste Van Lyndens hun naam nog steeds uit als ‘Van Linden’.
Maar de discussies over zowel schrijfwijze als uitspraak duren nog tot op de dag van vandaag voort.
(Alleen bij inlog: Pdf van artikel Lyndenblad 2 pag. 6 – 8
En pdf artikel Lyndenblad 3 pag. 8)